Sohbet edelim
Eskiden ne güzel Sohbet sofraları kurulurdu.
Akşam olur,aile fertleri toplanır yemekler yenir, çaylar içilir, bir koyu muhabbet
başlardı. Güncel ve sahsı konular dökülürdü dillerde…
Bugun ne yaptın okulda diye başlardı muhabbet… Taki siyasete gelene kadar…
Sıcak samımı sohbetler…
Sorunlar problemler tartışılırdı bir sonuca varılırdı halledilirdi sohbetlerle…
Birbirimize gel surda oturalım iki kelam muhabbet edelim derdik.
Ama şimdi öylemı degil, herkesin elinde bir cep telefonu aynı ortamda bir birimizin
yüzüne dahi bakmaz olduk.Teknolojinin o kadar esiri olduk kı bir birimizin yüzünü dahi
unuttuk.
Aile sıcaklığını arkadaş samimiyetini unuttuk. Yüz yüze konuşmaktan, dertleşmekten,
kısacası sıcak bir muhabbetten mahrum oluverdik…
Allah-ü Teâlâ’nın muhabbetinden bir zerreyi, bin yıllık ibadete değişme!
Çünkü Hadis-i şerifte “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyrulmuştur.
Muhabbet edene muhabbet edilir. Seven sevilir. Unutmayan unutulmaz.
Hayatta sahip olduklarının fiyatını değil, kıymetini bil.
